Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

βλάσιος ν. πυργάκης

βλάσιος ν. πυργάκης
λευκη κολλα χειροτεχνιας

Εδώ και χρόνια, επιστήμονες από όλο τον κόσμο προσπαθούν να προσδιορίσουν την ακριβή ημερομηνία έκρηξης του ηφαιστείου, η οποία έγινε αισθητή έως την Αίγυπτο και τη Μικρά Ασία, επειδή αποτελεί ορόσημο και σημείο αναφοράς για τη πολλών άλλων προϊστορικών συμβάντων και αρχαιολογικών ανακαλύψεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.


βλάσιος ν. πυργάκης

Τα ιστορικά-αρχαιολογικά δεδομένα «δείχνουν» μια ημερομηνία μετά το 1600 π. Χ., περίπου στα μέσα του 16ου αιώνα, ενώ άλλα επιστημονικά δεδομένα, όπως η δενδρο, έως τώρα τοποθετούσαν τη φυσική καταστροφή λίγο παλαιότερα, κατά το τέλος του 17ου αιώνα.


Μέχρι πρόσφατα, θεωρείτο ως πιο ακριβής η με ραδιενεργό άνθρακα ενός κλαδιού ελιάς που θάφτηκε στη Θήρα από την τέφρα και, με βάση το οποίο, η ημερομηνία της έκρηξης τοποθετείται μεταξύ 1627 και 1600 π. Χ., με πιο πιθανό το διάστημα μεταξύ 1613 και 1614 π. Χ..


Όμως η νέα αμερικανοβρετανική έρευνα, που βασίζεται σε νέες αναλύσεις δενδρος, εκτιμά ότι η μινωική έκρηξη είναι κάπως πιο πρόσφατη, μετά το 1600 π. Χ.. Είχε προηγηθεί προ ημερών μια ισραηλινή μελέτη δενδρος που κατέληγε σε ανάλογο συμπέρασμα, ότι η έκρηξη έγινε 40 έως 50 χρόνια αργότερα σε σχέση με την εκτίμηση για 1627-1600 π. Χ..


Αν όντως ισχύουν οι νέες εκτιμήσεις, τότε για πρώτη φορά η δενδρο και η αρχαιολογία μιλάνε την ίδια περίπου «γλώσσα». Κάνοντας νέες μετρήσεις στον ραδιενεργό άνθρακα-14 εντός των δακτυλίων των δέντρων, τα οποία ζούσαν την ίδια εποχή με την έκρηξη του ηφαιστείου, οι ερευνητές συμπέραναν ότι η τελευταία συνέβη μεταξύ του 1600 και του 1525 π. Χ.. Αυτή η περίοδος επικαλύπτεται με τις ιστορικές-αρχαιολογικές εκτιμήσεις ότι η έκρηξη έγινε μεταξύ του 1570 και του 1500 π. Χ. (με βάση γραπτά κείμενα στην Αίγυπτο, κεραμικά από ανασκαφές κ. ά.), αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.


Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Αριζόνα, Queen's Μπέλφαστ και Σέφιλντ, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια δενδρος του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, Σαρλότ Πίρσον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", ανέλυσαν την ετήσια ανάπτυξη των δακτυλίων 200 αιωνόβιων πεύκων που ζούσαν στις ΗΠΑ μεταξύ του 1700 και του 1500 π. Χ. και άλλων 85 βελανιδιών που ζούσαν στην Ιρλανδία την ίδια περίοδο.


Επειδή τα δέντρα αυτά προσθέτουν ένα δακτύλιο κάθε χρόνο, αποτελούν ένα περιβαλλοντικό «αρχείο» μέσα στους αιώνες.



παρα πολυ αγαπητος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου